IN DE STILTE VAN DE NACHT
’s Nachts is alles anders
God is mij dan zo dicht nabij
als alle zekerheden weg vallen
is Hij daar aan mijn zij.
Ik hoef Hem niet te zoeken
“Hier ben ik wees maar stil,
Ik ben de God die jou
zo graag vertroosten wil.
Jouw tranen wil ik drogen
Ik bewaar ze in een kruik
Ik hoor jouw lofzang en je klaagzang
iedere zucht en elk geluid.
Ook deze storm komt weer tot bedaren
ook dit gevecht wordt eens beslecht
het goede wint het van ’t kwade
Mijn Hand is altijd naar jou uitgestrekt.”
In de stilte van de nacht
komen stormen weer tot rust
als God de zee tot kalmte maant
en Hij mij met Zijn Liefde kust.
Tags: dicht nabij, nacht, rust, Stilte
This entry was posted
on zaterdag, februari 16th, 2013 at 16:09 and is filed under GEDICHTEN Cobi, Stilte.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.
